Zorgverlening Windham  thumbnail

Zorgverlening Windham

Published May 19, 22
7 min read

Zorgverlening op maat

Zorgverlening is het geven van zorg en/of de levering van voorzieningen, en alles wat met het proces van zorgverlening te maken heeft. Onder de eerste lijn  wordt de basisgezondheidszorg verstaan die buiten de muren van een ziekenhuis aan een zorgbehoevende verstrekt wordt. Het betreft dus de zorgen verschaft door een huisarts, verpleegkundige, kinesist, tandarts,... Bij Thuisverpleging Temse kan je terecht voor verzorging en verpleging thuis: o.a. : hulp bij douchen, opstaan uit bed en eten. Of verzorging van een wond, stomazorg en injecties geven,  hulp bij de administratie, leren om het huishouden zelf te doen of samen werken aan meer sociale contacten, Andere zorgverleners bieden bijvoorbeeld ook schoonmaken, opruimen, koken en de was doen.

Zorgverlening Mariakerke

5 Profilering van de wijkverpleegkundige De geïnterviewde wijkverpleegkundigen geven aan dat taken als wondverzorging (bij diabetes) en aanvullende verzorging tot de door hen geleverde basiszorg worden gerekend. Daarbij geven zij aan een breed takenpakket te hebben en een grote kennis van de sociale kaart. Zorgverlening Bornem. Als gevolg van regelmatig thuisbezoek krijgen zij in de thuissituatie een vertrouwensrelatie met de cliënt.

“Voor de huisarts en de specialist geldt dat het voor hen onmogelijk is om een vertrouwensrelatie met de cliënt aan te gaan op de wijze waarop wij dat kunnen. Doordat we regelmatig bij de cliënt langskomen ontstaat tussen hen en ons een vertrouwensrelatie waarbij vaak zaken als mishandeling, incontinentie en sociale problematiek naar boven komen - Zorgverlening Kemzeke.” (wijkverpleegkundige ouderenzorg) Een aantal geïnterviewde wijkverpleegkundigen heeft behoefte aan een uitbreiding van hun takenpakket en vindt het wenselijk dat zij in de thuissituatie een stuk diagnostiek en behandeling mogen uitvoeren.

De mogelijkheden tot zelfstandige invulling van de taken van de wijkverpleegkundige is volgens één van de geïnterviewden afhankelijk van de overdracht. Als de wijkverpleegkundige een verwijzing van de huisarts krijgt, geeft de overdracht een beperkte aanduiding van het exacte handelen en laat dit de wijkverpleegkundige veel eigen vrijheid in de uitvoering van de zorg en wordt hiermee een beroep gedaan op de eigen deskundigheid van de wijkverpleegkundige. Zorgverlening Hingene.

6. 6 Wijziging van taken en perspectieven en consequenties voor de beroepsontwikkeling De wijkverpleegkundigen ouderenzorg en de huisartsen geven aan dat de wijkverpleegkundige vroeger veel dichter bij de huisarts stond in de zogenaamde hometeams. Nu staat de wijkverpleegkundige op grotere afstand van de huisarts en is de wijkverpleegkundige tot een algemene functie in een grote organisatie geworden.

Voor de individuele wijkverpleegkundige is er, volgens de geïnterviewde wijkverpleegkundigen een carrièrepad te volgen van wijkziekenverzorgende, algemeen wijkverpleegkundige, gedifferentieerd wijkverpleegkundige, praktijkondersteuner en verpleegkundig specialist. Door de komst van de praktijkondersteuner en de transmuraal verpleegkundig specialist wordt de zorg voor een bepaald ziektebeeld op een hoger niveau getild. De wijkverpleging zal volgens de wijkverpleegkundigen en de manager wijkverpleging 45 in deze ontwikkeling mee moeten gaan door meer differentiatie en specialisatie en het ontwikkelen en aantrekken van hogere deskundigheid (Thuisverpleging Mariakerke).

Zorgverlening Haasdonk





Op dit moment is in de complexe zorg voor ouderen nog nauwelijks sprake van protocollering. 6. 7 Rol van de wijkverpleegkundige in het Quattro-model De rol van de wijkverpleegkundige in het Quattro-model is volgens de geïnterviewde partijen in diverse opzichten een verrijking van de zorg: de wijkverpleegkundige biedt (samen met de andere disciplines in het Quattro-model) meer volwaardige zorg, omdat zij ook thuissituatiespecifieke zorg levert en hier een signaleringsfunctie heeft; de wijkverpleegkundige is een stabiele factor in de zorg voor de cliënt; de wijkverpleegkundige is multi-inzetbaar, zij kan zowel ziektespecifieke als algemene zorg verlenen in de thuissituatie.

Wil de wijkverpleegkundige een vastere positie binnen het Quattro-model verwerven, dan zal ook zij zich verder moeten specialiseren, c. q. differentiëren. Dit staat haaks op de mening van de huisartsen die een meer generalistische rol toebedeeld zien aan de wijkverpleegkundige in de zorg. Naast de wijkverpleegkundige lijken ook andere (nieuwe) zorgverleners een positie te hebben binnen het Quattro-model.

46 7 Conclusies en discussie Recentelijk is een model ontwikkeld waarin het management van de zorgverlening voor chronisch zieken op basis van samenwerking door vier partijen (huisarts, praktijkondersteuner, verpleegkundig specialist en medisch specialist) zal plaatsvinden. Dit model is het Quattro-model. Door de komst van nieuwe functies, zoals de praktijkondersteuner en de verpleegkundig specialist, is de functie van de wijkverpleegkundige aan verandering onderhevig.



• In het takenpakket van de wijkverpleegkundige en de praktijkondersteuner en de transmuraal verpleegkundig specialist bestaat overlap. De overlap in taken van wijkverpleegkundige en praktijkondersteuner is afhankelijk van de achtergrond van de praktijkondersteuner (doktersassistente of verpleegkundige). Per situatie zal de overlap verschillen en daardoor in meer of mindere mate aanwezig zijn.

Bij diabetes is sprake van protocollering van de zorg en lijkt de taakverdeling, ondanks een zekere overlap in taken, meer ingevuld. Zorgverlening. In de complexe zorg voor ouderen is nauwelijks sprake van protocollering en is de taakverdeling tussen de verschillende disciplines niet duidelijk. • Ook na alle veranderingen in de thuiszorgorganisatie en in het takenpakket van de wijkverpleegkundige blijven een aantal taken met name weggelegd voor de wijkverpleegkundige.

Dringende Zorgverlening



De overgang van tweede naar eerste lijn en andersom is taakgebied van de wijkverpleegkundige. Zorgverlening Windham. In de zorgketen en het disease management is de wijkverpleegkundige een continue factor in de zorg en is zij daardoor in staat de communicatie met alle disciplines rondom de cliënt te coördineren. • Als reactie op de komst van de praktijkondersteuner in de huisarts praktijk en de transmuraal verpleegkundig specialist, wordt vanuit de thuiszorg het praktijkgebonden werken door de wijkverpleegkundige opnieuw geïntroduceerd (in de functies praktijkgebonden of huisartsgerelateerde wijkverpleegkundige of in gedeeltelijke detachering van de wijkverpleegkundige als praktijkondersteuner).



Waar de wijkverpleegkundige van oudsher allround inzetbaar was, gaat zij nu mee in de op gang zijnde specialisatie (gedifferentieerd wijkverpleegkundige) en kan zij zich ontwikkelen tot praktijkondersteuner of verpleegkundig specialist. Deze ontwikkeling tot verdergaande specialisatie wordt door de thuiszorg als wenselijk en noodzakelijk gezien om adequaat te kunnen omgaan met zorgvragen en verwijzingen van verpleegkundig specialist en medisch specialist - Zorgverlening Weert.

De verpleegkundig specialist kan een consulterende rol vervullen naar wijkverpleegkundigen en praktijkondersteuners. De veranderingen in de zorg hebben wel gevolgen voor het wijkverpleegkundige beroep. Moet de wijkverpleegkundige zich profileren als generalistisch beroep of als specialistisch beroep? Generalisatie van de wijkverpleegkundige is de wens van huisartsen. Het ‘vroegere’ generalistische samenwerkingsverband huisarts – wijkverpleegkundige werd als waardevol ervaren - Zorgverlening Steendorp - Palliatieve zorg Sint-Niklaas.

Specialisatie kan verminderde samenwerking tot gevolg hebben. Specialisatie betekent ook verdergaande professionalisering van het wijkverpleegkundig beroep. De doorgroei naar functies als (transmuraal) verpleegkundig specialist of praktijkondersteuner zijn hier voorbeeld van. Door het ontstaan van dergelijke functies ontstaat voor de wijkverpleegkundige de noodzaak tot verdere deskundigheidsbevordering. Van belang is de vraag is of de komst van de functies van verpleegkundig specialist en praktijkondersteuner een kans of een bedreiging vormen voor de wijkverpleegkundige (Zorgverlening Sinaai).

De wijkverpleegkundige heeft met de komst van de praktijkondersteuner en verpleegkundig specialist een aantal nieuwe beroepsperspectieven gekregen. Horizontale en verticale substitutie van zorg maken dat 48 steeds complexere zorg in de thuissituatie van de cliënt moet worden verleend. Nieuwe zorgvormen vragen een nieuwe rol van de wijkverpleegkundige in bijvoorbeeld de toenemende thuiszorg technologie.

Zorgverlening Buitenland

Pas recentelijk wordt door thuiszorgorganisaties ingespeeld op de door de huisartsen onwenselijk bevonden lange communicatielijnen in de zorg. Thuiszorgorganisaties zetten praktijkgebonden wijkverpleegkundigen in (bij gezondheidscentra, maar ook bij solo huisartspraktijken), welke direct contacten onderhouden met het RIO, en wijkverpleegkundigen worden (part time) gedetacheerd als praktijkondersteuner naar de huisartspraktijk. Waar het Quattro-model de onderlinge relaties tussen de vier hierin genoemde centrale zorgverleners goed kan beschrijven in termen van horizontale en verticale substitutie, gaat het vooralsnog voorbij aan de positie van andere zorgverleners eveneens een rol spelen in en van belang zijn in de samenwerkingsverbanden (Thuisverpleging Puurs).

Voor de rol van de wijkverpleegkundige in het model is in deze rapportage een beschrijving gegeven. Voor andere (nieuwe) disciplines dienen de taken en rollen nader vormgegeven te worden. De herschikking van taken van de medische naar de verpleegkundige discipline en van de tweede naar de eerste lijn vormt, ongeacht het aantal ‘deelnemers’ in het model, het uitgangspunt. Palliatieve zorgverlening.

Het onderscheid in taken van wijkverpleegkundige, praktijkondersteuner en (transmuraal) verpleegkundig specialist wordt mede bepaald door de 49 plaats op de as cure - care, de complexiteit van de zorg die men verleent en de mate waarop men uitvoerend dan wel beleidsmatig bezig is. Een overlap in de aanwezigheid in de verschillende fasen van het zorgcontinuüm (zie figuur 3) wil niet zeggen dat men dezelfde taken verricht.

Voor adequate vraaggerichte zorg is een afstemming tussen zorgverleners weliswaar nodig. Echter, het zou niet uit moeten maken wie welke zorg voor zijn rekening neemt, als het maar (goed) gebeurt. Het kan regio afhankelijk zijn wie welke zorg invult. Zorgverlening Beveren (Waas). Voor een optimale zorgverlening dient de toewijzing van taken gebaseerd te zijn op de complexiteit van de taken en de mogelijkheden van de zorgverleners en niet op de bestaande historisch bepaalde rollen van de zorgverleners.

- Daarnaast dient de wijkverpleegkundige zich op een beperkt aantal gebieden te specialiseren om adequaat in te kunnen spelen op de ontwikkelingen in de zorg. Hierbij kan zij gebruik maken van de consultatiefunctie van de (transmuraal) verpleegkundig specialist. - De beroepsorganisaties van wijkverpleegkundigen moeten participeren in de ontwikkeling van landelijke protocollen en samenwerkingsafspraken.

Kies voor zorgverlening van Thuisverpleging Bornem (Klein Brabant)

Stap 1 tot 4

Stap 1: U belt 03 369 27 14. Stap 2: We maken een afspraak en bepalen een tijdstip wanneer het u past. We proberen dit uur zo goed mogelijk te respecteren. Telefonisch proberen we al na te gaan wat u eventueel nodig heeft van medisch materiaal. Stap 3: Een vaste verpleegkundige komt bij u langs en voert de nodige zorgen uit. Stap 4: We spreken een vast tijdstip af voor de volgende dagen.